Sen

Kendimi bulamadigim zamanlarin en bilinmez anındayım,

Içim acı,kin,öfke ve nefret dolu.

Tabiki bunları gizleyen çok kaliteli bir maskem  var.

Dışarıya gülen,mutlu,huzurlu.

Içim alev alev yangın yeriyken,

Gözlerinin gözlerime değdiği anda kaldim ben.

Bir bakış ile bir gülüş ile beni kendine esir ederken,

Seni de alıp hayallerime hapsoldum  ben.

Bir an, çok kısa bir an bile bana ömür gibi geliyorken

Gözlerinin en derininde, sesinin en gucsuz tonunda bile kendimi buluyorum.

Sen bunlardan bir haber öylece yaşayıp giderken,

Benim en büyük alışkanlığım oluyorsun farkında bile değilken.