Sen

Sen diye başlar .
Ah o gözlerin.
Ya hırsızın sebebi.
Yada günahkarın bedeni.
Sen sin o sen çatık kaşlar.

Sen diye devam eden
Beni benden alan o gözlerin.
Dokundu ya sana o kırılasıca ellerime ellerin.
Şimdi hangi yana dönsem .
Ruhuma işlemiş senin nefesin.

Sen diye bitmez uzar gider.
Beni benden alan işte o gözler.
Umuda hayale hesap kesen.
Kapalı kapılar açılmaz şimdi mahzen.
Parçalar noktalar sen denen kareler.

Sen yalvarmanın yıkılmayan tabusu.
Sen ağlamanın dinmez sancısı.
Sen gülmenin yalancı baharı.
Sen benim dünyamın haritası.
Sen umutlarımın gerçeklerle yüzleşen kabusu.

Sen kaybetmenin bendeki adı.
Sen korkularımın kesik nöbeti.
Sen duygularımın çözülmeyen düğümü.
Sen beklemek aptalcasına ölümü.
Sen alışmışlığımın tek günahı.

Sen sabaha kadar fecre kadar.
Sen geç kalmışlığımın feryadı.
Sen suskunluğumun inkarı.
Sen beklentilerimin falı.
Sen bildiğim çıkan tüm yollar.

Ve yine sen dengemin terazisi.
Hala yine sen ruhumun işkencesi.
Sen dediysem kollarımın kelepçesi.
İnadına sen bilebile idam sehbası.
Sen o hep sen suyun ateşe sevdası.

Sen başımı döndüren gönlümün salıncağı.
Sen unutmamanın manası.
Sen paylaşmanın utanmazlığı.
Sen ağrıyan başımın dayanılmazlığı.
Ve yine sen beni ölüme iten yalnızlığı.


23/04/2009