Sen

Gecenin karanlığını yok eden varlığınla,
yüreklerde yer açıyorsun aşka inanca.

Bir bebeğin gülüşünce can buluyor varlığın
sen neşe saçıyorsun etrafına.

Gönlümün yosun tutmuş ağlama duvarına,
şiirler yazıyordum mısra mısra.

Belki biri çıkar yıllar sonra,der bu şiir yazılmış bana.
Yıllar sonra sende canlanan,
bir zamanlar kaybettiklerinin geri dönüşü olur aslında.

Yaşanmışların bedelini ödeyen can,
feryat etse de gidenlerin ardından,
yine döndü bak gecenin karanlığından.

Sonsuza varan sensiz saatler, seninle birer saniye sürer.
Gözlerinden ötesi ölüm olsa gerek ki sensiz kalanlar ölüme gülümserler