Sen Artık Bir Şiir Değilsin.

Sen artık bir şiir değilsin.

Dizlerindeki şehirler kuşatılmaz artık
Saçlarında kuşlar öpüşmez

Unutma!

Sen artık bir şiir değilsin.

Bir serzeniş belki
Bir iç çekiş

Sokağının lambası ışıtmaz odamı
Sokağının tenhasında,elinde anılarla beklemez bir adam
Kuşluk vakti dönüşlerini

Hatırla!

Sen artık bir şiir değilsin.

Bir kaç kelimeden ibaretsin
Ve bir çok renkten
Kadınlığının hükmü kalmadı
Sevinince nem kapan parmak uçların değersiz artık.

Beni tutmaların.
Kendine çekip.
Kendimi unutturmaların.
Unutuldu o tanrıları kıskandıran aşkın.

Aç bacaklarını da iyi dinle.

Sen artık bir şiir bile değilsin.
Yalnızca şiire bahanesin.