Sen Aşıksın Arkadaşım

Ellerin arasında duruyor başın,
Hiç kimseyi, görmüyor,
Ne dense duymuyorsun.
Çokta dalgınsın,
Sen,
Aşıksın be arkadaşım!.
Çok bitkin ve
Yorgun görünüyorsun.
Sanki dünyada değilsin.
Benzin de ,
Ne kadar solgun.
Çatılmış o kaşlarınla,
Düşünüp duruyorsun.
Sen,
Aşıksın be arkadaşım!
Bazen gülüyor,
Neşeli gibisin,
Bazen kirpiklerin ıslak,
Ağlar,
Kederlisin.
Sen,
Kiminle söyleşirsin?
Yağmur yağsa
Duyamaz,
Yıldırım düşse,
Kaçamazsın .
Sanki savrulmuş ,
Bir yığın topraksın...
Çevreni göremez,
Kendini hiç düşünmezsin.
Sen,
AŞIKSIN arkadaşım!
Kah aşk ateşinden
Çöllere düşer,
Yanar,
Kah buz denizinde,
Donarsın!
Dalmış gözlerinle ,
Bir şeyler görerek,
Derin derin düşünürsün.
Sen,
Aşıksın be, arkadaşım!
Muhabbetin bağındasın.
O ölümsüz,
Sevginle sen,
İlâhileşen aşka düşmüş,
Bir meleksin!...