Sen Bulut Olamazsın

Bir zamanlar erkekte, olmazdı naz ve eda
Alın teri, emeği, eğilmezdi hiç başın
Çatal yürekte bir de, ölümüne bir sevda
Farklıydı haşmetinle, yüreklere akışın


Bulut sanır kendini , göklerde kasılırlar
Yerden yükselemezler, sis olarak kalırlar
Rüzgarlara kapılıp, savrulup dağılırlar
Yüceltmez seni asla, kadına kuşbakışın


Bilir misin bulutlar, değildir yalnız buhar
Dünyanın kiri, pası, onları bulut yapar
Birikimi dolunca, yağar yağmur , olur kar
Isıtamaz insanı , güneş ışığı kışın


Ödünç elbise sanki, üstündeki o gurur
Maddiyattan söz eder, kapıda nöbet durur
Sendeki o naz, eda, yeni gelinde olur
Titretmez yüreğimi, şimşek gibi çakışın