Sen De Gitme...

SEN DE GİTME...

Çok gidenler oldu zamanla benden
Ardına bile bakmadan terk edenler oldu
Hiç bir şey yapamadım gelmedi elimden
Yalnızca gözlerim yaşlarla doldu
Bari tüm akan yaşlara inat
Sen de gitme...

Umutlarım sevinçlerimde gitti
Hayata dair tüm hayallerimde
Her zaman ki gibi ulu ortadaydım
Bir yalnızlığım bir ben kaldım
Bari yalnızlığıma inat
Sen de gitme...

En sevdiklerim uğrunda ölebileceklerim
Kadir kıymetten anlar bildiklerim
Dost olan arkadaş sandıklarım
Hiç gitmez dediklerim onlarda gitti
Bari tüm namertlere inat
Sen de gitme...

Yedi yaşımda canım babam ahrete gitti
Yedi yaşımda çocukluğum bitti
Erken başladığım yarı yolda bırakıldım
Ben gerçekten bunlara layık olmayandım
Bari olanlara nispet
Sen de gitme...

Vedasız gitmelere sürgün oldu hayatım
Serseri rüzgarlarda yaprak misali savruldum
Yıllarca dönerler umuduyla kendimi avuttum
Gidenler gelmedi adlarını bile unuttum
Bari gelmeyenlere inat
Sen de gitme...

Kader kısmet dedim anlıma yazılan
Kula kader yazmıştır kul kaderini yaşamıştır
Kader değildir bazen her yaşanılan
Kul kendi eliyle kendi yolunu çizmiştir
Bari kaderime inat
Sen yolumda dur...

Kal yanımda namertleri utandır
Canlandır benliğimi yüzümü güldür
Bırakma beni yeniden hayata döndür
Yalnızca senindir, seninle son bulur bu ömür
Hayata inat her şeye inat
Benimle var mısın benimle misin? ey yar!...