Sen, Deniz Fenerim...

deniz fenerimsin sen benim
pusulam yok elimde!
benim gökyüzümde
eser yok üstelik kutup yıldızından...

senin ışığınla
rotamı tayin ediyorum!
sonra yelkenlerimi
kendi nefesimle şişirip yol alıyorum
usul usul geçiyorum
karanlık sulardan...

bir tek martılarım var
başucumda çığlık çığlığa
karanlığın böğrüne
isabetli dalışlar yapan...

bir de sen...
sen varsın deniz fenerim;
gözümün seçebildiği
karanlık uzaklardan...

hem de pusulamın olmadığını
bile bile elimde
ince ve uzun bir ışık çığlığında
çaresiz haykırışlarında
yarınlarımda
beni karanlığına çağıran...