Sen Diye Diye

Avare avare,
başı boş dolaşırken sokaklarda.
Yine sokağınıza, düştüm
zil zurna, sen sarhoşluğumla..

Sokağınızdaki köpeklere kedilere,
kaldırım taşlarına, ağaçlara kuşlara,
dolmuşçulara taksicilere, çöpçülere,
simitçilere seni sordum...
Bu gün buradan geçti mi diye,
ne gören olmuş ne eden, görmemişler..

Ve ardından;
yüreğime sordum seni, nerde diye...
Hemen hopladı yerinden yanık yüreğim,
delisin, sen delisin, diye.

Sen diye diye
Sokağınıza düşüp, ölmek istiyorum.

Nerdesin ? nerdesin ey ahuzarım..
Sormasınlar bana hiçbir şey
öylesine boş bir hayat yaşıyorum ki..
Bomboşum, boşu boşunayım.
Anlatmak anlamak zor gelir, zor...

Duydum ki;
sendeki acılarımı dindirmek için gelecekmişsin..
Çabuk gel nolur çabuk..
Gel ki; bu gece,
ruhunla bedenime gir gizlice,
sar beni, sımsıkı sar iyice..
son kez isyanlar savur küfret güzelce
bir daha öp ardına bakmadan çek git
kahrolası hayatımdan sinsice !!

Bense göz yaşları dökeyim ardından
İçimdekii narin sen çiçeğine çığ düşmüş,
Nemli mi nemli, ıslak mı ıslak,
Çığ ayazı iliklerime işlemiş, kor alevlerde,
sanki, sanki fırtınalar kopuyor içimde
karalar yağmurlar yağıyor bugün bedenime..
Donuyorum yokluğunda ısıt beni
sen ateşin yakarken bedenimi
içimdeki serabına sarılıyorum
Sen diye diye

Sen yalnızlığında,
Bir ayrı garibim şimdi..
Çöl serabında kurak gönlüme düşen ilk cemre sensin,
ılık iklimlerde yeşeren en güzel gül sensin,
saçlarından gönlüme bağ kurduğum sensin.

Artık avareliğimden
çıkarmak istiyorum bütün benleri,
hadi hazırlan vuslat yolculuğuna
aç ufkunun yüreğini.
aç ki sana döküleyim
sevgi yıldızlarından aşkın bulutları arasından ,
usul usul..

Yağmur tanelerine elimi açayım
Sen diye diye
Ve;
Bereketinde sana kavuşayım..

(N.K. 29 Aralık 2010)