Sen Ey Papatya Kokulu Sevdiğim

Çırpınır yüreğim ruhu kaskatı olmuş bir hiçlikte
Virajını alamamış bir sevdanın enkazında ezilirken kalbim
Sen ey çocuk ruhlu sevdiğim bitir ayrılığın tükenmeyen mürekkebini
Bak ben sensizken açmaz oldu papatyalar
Hatırlamaz oldu gözlerini rüyalar
Biliyorum bitmeyen geçmiş gibi geride kaldım
Biliyorum çırpındıkça hata yaptım
Sen ey papatya kokulu sevdiğim gel bu inançsız küslüğü bitirelim
Sonu belli olmayan bir hiçliğe sürükleyen inadı sevgimizle yenelim
Bilirsin aşka vuran çiçekler yalnızken solar
Bilirsin çiçek kokulu hatıralar biz olmadan unutulurlar
Gel be sevdiğim adına aşk dediğimiz papatyamızı gülüşümüzle yeniden filizlendirelim
Hatırlasana hangi mevsim korkuturdu birbirimize bakışlarımızı
Hangi mesafe tüketirdi hasreti bitirmenin arzusunu
Hatırla sevdiğim hatırla kalbinin her ağrımasında yanan canımı
Hatırla yokluğunda kanayan yaralarımı
Sen ey yarınlarımı aşkına mühürlemiş sevdiğim
Daha ne kadar bilinmezliğin dalgalarında sevgimizin boğulmasına izin vereceksin
Kır kaygıların zincirlerini bırak yarınların endişesini birlikte yaşayalım
Bırak umutsuzlukların adını aşkımızla yıkalım
Tut elimden kışın soğuğunu birlikte yaza çevirelim
Bilirsin sen gülünce tüm karlar erir
Buğulanan aynalar güzelliğinle aydınlanır
Bilirsin sen gelince kalbin tüm kırılmışlıkları kaynar
Sen ey soluksuz hasretine yandığım kalp ağrım gör seni nasıl sevdiğimi
Gör de dön geri
Gör de yeniden sev beni
Sen ey yaşama sevincim ben seni hala değil hep çok seviyorum
Bil ki hep seni bekliyorum

05 02 2018 20 25