Sen Geldin

Sen geldin ; deniz geldi Ankara’ya

Şimşek şimşek çakan bulutlar

Yerini bıraktı yemyeşil bir bahara

Geceleri döven bu başıboş karanlıklar

Bu benim hercai yılgınlığım

Ağarttı tepeden tırnağa hoyrat geçen yıllarımı

Geldin pencereme kondu üç defa bir beyaz güvercin

Barışı sever ve ister

Oysa dünya kirlidir ,umutlar yapayalnız

Dünya cehennemidir Gazze’de ağlayan bir çocuğun

Hatay’da yıkıntılardan çıkabilmek umududur bir babanın

Sükutla beklediği yavrusunu

Dünya karanlığıdır durmadan aydınlatan güneşin

Geldin aydınlattın bu zifiri karanlığı

Durmadan harcanan bir ömrün omzuna başını koydun

Okşadın ne varsa içimde titreyen korkuları,yanlışları

Ve bir yanlışı en çok götüren doğruydu sımsıcak gülüşün

Elde var sen!

Kapımda durdun bir anaç gibi

Yıkadın süpürdün bu tehlikeli düşleri

Vefa getirdin ezayı kanatlarından uçurarak

Bir heybeye sığdırdın keşmekeş

Gözlerimde parıldayan yıldızlar

Umutlu bir akşam,direniyor inatla yeni bir güne

Sen geldin,ben gittim…