Sen Gelince

İnsan hiç delicesine özler mi bir sesi ?
Yüreğini avuçlarında sakınmadan sunmayı öğretebilir mi müebbet yüreğine ?
Ve hiç tutamadığı ellerin sıcaklığını ellerinde hisseder mi uzaklardan ?
Defalarca yanıp, kendi küllerinden doğar mı aşk için ?
Ve gözlerine sürgün yediği bir yüreğe tutunabilir mi korkusuzca ?
Mucizelere inandırabilir mi o yaralı yüreğini yeniden?

Sen gelince oldu işte...
Tecritinden kurtulup, özgürlüğe boy verdi papatyalarım.
Özgürüm Artık sevgili...

Seviyorum seni...

İstanbul, 21 eylül 2011