Sen Gidersen Eğer

Çıkıp gidersen bir gün sen eğer,
Bil ki,her şeyim seninle gider...
Gözlerimin nuru,gönlümün sürûru,
Tüm yarınlarımın umudu,
Şu hayatın tadı,tuzu,huzuru,
Toplaşırlar cümle cemaat,
Mani olamam,hepsi peşinden gider..

Bırakıp gidersen beni bir gün eğer,
Işığı, feri gözlerimin anında söner.
Feneri sönen hayat gemim kayalara biner..
Tüm yarın endişelerim,gelecek korkularım,
Huzursuzluklarım,aksiliklerim,uykusuzluklarım,
Fırsatı ganimet bilip,el birliği eder,
Karabasan olur,vicdansızca imiğime çöker..

Eşim,kadınım,can yoldaşım,sabır taşımsın,
Bırak, bu can,bu beden uğruna feda olsun...
Bil ki, geçecektir mutlaka bu zor günler,
Doğacaktır yarınlarda yine pırıl pırıl seherler,
Yürüyeceğiz yine Bodrumda iki yanımız begonviller,
Bekliyor bizi Bitez de,Gümbet te,Yalıda kumlu sahiller,
Beraberce kulaç attığımız mavi bayraklı denizler..

Bilmem anladın mı neden sana sık sık sarıldığımı?
Neden ellerini hep avuçlarıma alıp gözlerine baktığımı?
Neden seni bezdirecek kadar aşırı ilgi gösterdiğimi?
Evet,canım, seni kaybetme korkusudur,o davranışlarım..
''Ya sen bir gün gidersen'' endişesidir..

Çünki, gidersen sen bir gün eğer,
Yol arkadaşım,sevdalım,tek kadim dostum,
Anam,babam,ailem,kardaşım,
Beni hayata bağlayan herşey de seninle gider...
Kalırım,öksüz,kimsesiz ve içimde tarifsiz bir keder..
Ve o zaman,ne bu hayat hayata,
Ne bu toprak vatana benzer..
Çünki, benim vatanım sensin