Sen Gidince Ağlamadım
Her biten aşkta
Biraz daha azalırmış insan...
Sen gidince anladım.
Bu sabah uyanınca,
Aynaya baktım da..
Gözlerimin altında
Mor halkalar oluştuğunu gördüm.
İçimin karanlığını gördüm.
Meğer,
Neler alıp, götürmüşsün benden..
Bana
Benden başka bir şey bırakmamışsın !!!
Bir bilsen..
Benden hiç bir eser kalmamış..
O gün..
O sokağın başında..
Gözlerim doldu.
Sevgimden bir şeyler koptu...
Sarsıldım.
Kırıldım.
Soğukta kalmış bir serçe gibi
Tir tir titredim.
Dudaklarımı ısırdım
Kan aktı...
Hiç acı duymadım.
İçim cayır cayır yandı da..
Sen giderken ağlamadım.
Sağolasın benim hüzünlü şiirleri anlayan.. Belki de /ki öyle olduğuna inanıyorum/ hüzünleri yaşayan Safiye Samyeli Arkadaşım....
*Teşekkür ederim.Yorumun için. Saygılar..........................
Neylersin ki gerçek olan bu Serap Şen.. Şairlerin kaderir çok zaman acı çekmek..Hüzünler içinde kalmak... Yorumunuz için Teşekkür ederim.
Saygılar Benden...
her giden canından bir parca alıp gidiyor ne yazık ki
tebrikler hüzün yüklü dizelerin şairine 👍
... tam zamanında. )
yazık ki giden düşünmez arkasında bıraktığı enkazı, dimdik dursa bile beden, işte böyle haykırır şair yürek acısını........
yürekten kutluyorum saygılarımla