Sen Gidince Bu Şehirden

Dökülür yapraklar her şeyin ardından

Çekilir iç dünyasına sokaklar

Karamsar bir mevsim...

Bir de bir avuç gri bulut kalır geriye

Sen gidince bu şehirden 

Çakışıyor aşk ve gurur

Silik bir iz gibi kalıyorum arada

Sonra hafiften yağmur yağıyor

Islanıyorum...

Ve unutuyorum geçtiğimiz yolları

Sen gidince bu şehirden

Yorgunum, sevgilim...

Dört duvar arasında esirim 

Sahi bir amacı var mıydı yaşamanın 

Var mıydı bir amacı beklemenin...

Neden sessizdi her yer 

Neden sönüktü lambalar

Sen gidince bu şehirden

Ve yüreğim sarhoş bir geceden kalma

Kapanmakta inat ediyor gözlerim...

Kaldırımlar inkar etmekte her şeyi

Aynalar yadırgamaktaydı beni...

Delirmiş... Düşünemez olmuştum

Sen gidince bu şehirden