Sen Gittin Ya

İnsan nasıl bırakır sevdiğini
Onca yaşanmış an varken.
Yeniden vurur her an
Deniz dalgaları gibi
Giden. ayrılır bu limandan lakin
Her an ondan bir dalga vurur
Hayatının kıyılarına an an.

Oturdum gene
Ey sevgili
Sahilin en sonuna.
Senle yürüdüğüm,
Yolun çiçeği böceği
En küçük çakıl taşları bile
Dolu dolu baktılar gözlerime
Sonra,
Gözlerini yere eğip ağırdan
Selam dediler,
Sayamayacağım kadar sevgiler dilediler.

Ne kaldı dünden
Düşündüm
Yine yokladım tüm çevremi
Ne yok ki;
Arasına yazdığın notların
Kitabının arasında kuruttuğun gülün
Hepsini birbir kokladım.
Sendin ey sevgili;
Her gün san ki
Büyük bir hazine keşfeden
Arkeologtum
Senin yaşam izlerini
Gün gün kazıyorum.

Anladım artık dönüş yok
Demir alıp giden o gemideydin ya
Bak bende hazırım,
Çok uzun sürmez ulaşmam.
Buralar bildiğim gibi
Değişen şey
Sade bir
Senin yokluğundan
Başka bir şey değil

(Haziran 2010 istanbul)