Sen Habersiz

güneş, gölge oyunu oynar turuncu ışıklarla ve sonra
kara saplı bir bıçakla kendini öldürür
saçlarımda sönerken ateşi
uçurum bir gece başlar
aşk, ortak türküsü insanlığın demişler
özlemlerime gazel okur ufuk çizgisi
yüreğimde kimsesiz bir şiir filizlenir
kangren yaralarım sızlamaya başlar
koyu geceler için yarınsız bir hastayım şimdi

yıllanmış yalnızlığımı avuç avuç içerken
çakır keyf anason gizlerimi anlatır bana
o anlatır ben dinlerim
kanamak isterim
oluk oluk kanamak isterim
kanarım..

Çınar ağacım habersiz bundan
haberi yok kedimin
habersiz imbat yeli
habersiz sokaklar
sen habersiz...

sen habersiz
ben sevmenin cesaretiyle
yalansız
günahsız
yürürüm sana
bir martı ve deniz peşim sıra
İzmir gemi olur
içi dışı özlem yüklü sevi
gözlerim yosun tutmuş
iliklerime kadar yoksun
gör halimi..


sen habersiz
muhtaç ruhumu göğsüne yumarım

sen habersiz
aşkım dile gelir

/benim için üzülme, ne kadar yalnızsam
o kadar seninleyim sevgilim/


dönünce yalnızlığıma

rüzgarın fısıltısı anımsatır bana
sana kavuşacağım gün
bir yudum suya dönüşen gülüşümün
içimdeki yangını söndüreceğini..