Sen Hiç Bir Günde Büyüdün mü

Sen hiç bir günde büyüdün mü; Fasulda?
Güneşli bir günün bakire iç doluşuyla
Derin bir nefes çekişin iştiyakı sonunda
Günaydın gün, günaydın kuşlar
Ve günaydın insanlık sevinçlenmesiyle
Dünyaya merhaba diyememişken daha
Rahat, hazırol, marş, emret denişler arifesinde
Kurşun yemiş sürüklenir bacaklarla
Bacası tütmez ocaklarla
Daha çocukluğunu bilememiş
Ama kadın olmuş, emzirir zamandan
Neye, niçin ve nasıl sağlayışlarıyla düşünülmemiş
Ne gibi bir yeryüzü ilişkileri içinde olacağını tasarlamadan
Sıçandan doğmakla torba kesen
Köpekler gibi ... kemirgen fareler gibi ...
Köprü altı ve sokalar beslemeli dehşetin çoğalmaları
Hiç yükün ve kamburun oldu mu Fesulda?
Ve sen bunlarla, bir günde büyüdün mü?

Mutluluğu, yutarken timsahın göz yaşlarında;
Acıya kaçmış doğum çığlıklarının
Baba olma naralarına karışmış anlamalarıyla gördün mü?
Ben gördüm ve büyüdüm Fesulda
İliklerine kadar korkmuş
Sinmiş bir titremenin yalvaran yaşamını
Ben gibi umutlarla, göz ışıltıları içinde gördüm.
Sahi, sen hiç;
Dünyaya geliş bedelini acı acı doyup; büyüdün mü?

'Cennet' dediler
Sen cehennemi buldun
'Cehennem içindeyiz, imdat' dediler
Ateşi sende,
Sefayı cennetteyse onları, gördün
Yalan:
Özlerine kadar;
Gözlerine kadar
Sözlerine kadar, hamdü senalarıyla yalan
Din ve iman diye tutturduklarından kalan
Hani, 'Allah bir' deseler yalan
Bunları yaşatmışlarla büyüdüm
Yalan Fesulda yalan...

Sen hiç,
Sana öğretilenlerin dışını da akıl edip
Büyüdün mü?

Islak çimene basmanın soğukluğundan ürperip
Dulda kuytulara sığınmanın
Leblebi şekeri yeme özleminin kavuşulmasıyla
Çember çevirmenin keyfiyetiyle
Ah yaşam!
İçime çekecek kadar küçük
Lakin
Dışımda olacak kadar büyük;
Ne totemi efsunasın, dedin mi?
Başkaları kadarla, kendini de dinledin mi Fesulda?
...
...
Fesulda, aslında sen hiç büyüdün mü?

19.11.2011