Sen Hiç Sevmedin

Çelişkilerle dolu sözlerini,
artık yutmuyorum.
Nihayet anladım,
aklın yolunun bir olduğunu.
Ve bir ben kaldım; aldatılmış
boynu bükük,
Yalnızlığın bağrında.

Ve sen;
Kaldın mı hiç kara kışta
Sobasız, buz gibi soğuk evlerde.
Ağladın mı geceler boyunca,
gözyaşların buz kesilirken.
Yaşadın mı hiç yetimliği.
Yaşadın mı hiç Umutsuzluğu.
Özledin mi hiç bir soğuk,
soba başında eski Anılarını.
Yaşadın mı İhanete uğramanın,
acısını.

Aradın mı hiç kalbin parçalanırken
uzanan bir dost elini?.
Aradın mı hiç gerçek Sevgiyi,
yalnızlığın bağrında.
Bütün bunları;
Yaşadın mı,hissettin mi.
Biliyorum; Hayır yaşamadın
hissetmedin,
çünkü sen hiç sevmedin..