Sen Kapat Gözlerimi

Adam;

Elimde son sigaram
Dilimde küf kokulu kelimelerimle
Ömrümün en uzun gecesindeyim.
Gözümde ölümün ti'z sessizliği,
Kalemimde ayrılık sanısı,
Öz'ümde sen varsın.
Gözlerim okyanus coşkusu
Bentlerimi yıksalar sel olur tarumar eder ortalığı,
Dudaklarımı dikseler sözlerim tel tel fışkırır.
Anlayamaz manasızlar cümlelerimi
Anlamsız kelimelerimle nakşederim sancımı

Sokaklar bomboş gecenin bu saatinde
Bak lambalarda sönüyor teker teker
Sar beni tütün misali tabakamda
Çek içine yitilmişliğime üfle
Seher vakti şimdilerine isyan ederken
Gökyüzüne bak;
Bir yıldız seç kendine
Ve maziden bir parça kopar koynunda sakla
Uyusun gül kokunla
Gül ol cennetimde aç
Mesela yıldız yasemini gibi her dem canlı ol
Ya da dinlediğimiz şarkılarda bul kendini
Al vur patlat tokatla kanatmadan
Saklayamadığın gözyaşları yağmur olsun yağsın
Varsın onlarda gelsin benimle
En son musallada dokun bana
Soğukluğumu teninde hisset
Ve toprağımı bir kavanoza koy
Başucunda dursun

Vakit geldi yağmurların sevdalısı
Gidiyorum
Sen kapat gözlerimi





Kadın;

İzmaritlerden evler yaparım
Bacası dumanlı...
Başım gibi
Sonra kelimelerini naftalinler ceyiz sandığıma koyarım
Hani annemin göz nuru, eline tığlar bata çıka
İşlediği yastık kenarlarının hemen yanına.
Gecelerine kandil olurum
Alev'i gecemizi daha uzun kılan
Salt bizi yakan
Sessizliğine sus olurum çığlık çığlığa
Bir de sen olurum ki, hem de nasıl.
Gözlerini dudaklarımla kutsasam, okyanusların kurusa
Özüne can üflesem
Tek sen gitmesen !

Seher vakti güneşe iftar açtım
Karanlık orucundayım
Adını arıyorum en sönük yıldızlarda
Öyle ya sen ihtişamı sevmezsin
Koynumda uyutmalık gül yüzünü bildim tek
Bir de beni bildim kaybolmuş/sende buldum

Sen soğudukça ben yanacağım
Ve ben yandıkça hiç bitmeyecek yağmurlarım
Büyütecek toprağında yeşeren biz çiçeklerini !



Bülent Kaya / Dilek İlhan