Sen, Kar Taneciğim

Sen gökten inen bir kar tanesiydin.
Açtım ellerimi göğe,
Salınarak gelip kondun avucumdaki hanene.
Temiz, bembeyaz, nazenin.
Eridin hemen aşkımın ateşiyle alevlenen tenimde
Ellerimden gitme diye korumaya çalıştım.
Sakındım rüzgardan.
Başka kar tanecikleri düşmesinden korktum, kapadım avuçlarımı.
Geçtim kuytu bir köşeye.
Bakakaldım ölesiye mutlulukla
Anlattım sana olan sınırsız sevdamı,
Gerçekte anlatamadığım simana.
Dinledin beni; bıkmadan, itirazlanmadan.
Ben anlattım, zaman ilerledi, sen azaldın.
Gözlerimden akan yaşlardan bir damlası senin yanına düştü.
Sana karışıp çoğaldı.
Maalesef oda dayanamadı.
Aşkımla yanan avuçlarımın ateşi,
Nihayetinde buharlaştırıp seni benden aldı.
Ben yine sensiz kaldım.
Ben yine alevler içinde çaresiz, yalnız firarlardayım.