Sen miydin Bana Kıyamayan Düşman
Gökkuşağı'ndan yollar yaptım sonu sana çıkan
Bilinmez bir his kapladı en içten
Bir hüzündü, bir ayrılıktı, bir hüsran...
Sen miydin bana kıyamayan düşman ?
Kasvetli günlerde bir sözüm vardı hicranlı
Ruhumun derinlerinden inen bir delikanlı
Nefesim kesik, nefesim kısık ömrümde
Bir sensizlik kaldı bana senden geriye
Karanlık bulutlu içimi saran yokluğun
Bir gün doğdu, gönlüm yorgun.
Melodiyle dans eden ölüm
Sessizliğine karşı tek zulüm
Bir şarkımız vardı içinde mutluluk olan
Bir biz vardık en kesin olan
Bir düş vardı hayalimizde
Şimdi senden ben kaldı geriye
Çınar ağacı diktik üstünde meyveleri olan
Sevgi bağımızla büyüttük ahi devran
Bir gürültü ile devrildi kalbimin tam ortasından
Sen miydin bana kıyamayan düşman ?
Genç yazarlar gördükçe ne mutlu oluyorum.. Hala ümit var diyorum hala geleceğimize ümidim var..
Genç arkadaşım yaşına göre çok başarılı bir çalışma..
Kutlarım.