Sen Nerden Çıktın

Aşkın tarifini sorsan bilemem
Bir yüreği taksim, edip bölemem
Bu dünyada murat alıp gülemem
Sanmışıdım gülüm; sen nerden çıktın.

Mihnet eylemiyom dünya bezine
Gözmü diktim sanki bahar yazına
Yar sanarak uydum zalim sözüne
Kanmışıdım gülüm; sen nerden çıktın.

Su serpsene yanan, yürek harına
Hasret kaldım yüce dağın karına
Kerem gibi düştüm aşkın narına
Yanmışıdım gülüm; sen nerden çıktın.

Beynimi sarmalar üzüntü ağı
Çağlayana döndü gönül ırmağı
Tasla dolu zehre, salıp parmağı
Banmışıdım gülüm; sen nerden çıktın.

Yükledim gam yükün yordum belleği
Rabbimden diledim huzur dileği
Çabuk diye can alıcı meleği
Anmışıdım gülüm; sen nerden çıktın

MERDANI paylayıp yadlara satma
Yanmış yüreğine hüsranı katma
Sevdadan soğudum merhem aratma
Sönmüşüdüm gülüm; sen nerden çıktın