Sen Neymişsin Ey Ömrüm

1.

duygulansam, arbedeler çıkıyor

düşünsem, kan sıçrıyor kentlere

şanssızlığım ki, bana has düzenlenmişken

neden herkes müdahâle ediyor ömrüme

sen neymişsin ey ömrüm, yazıla-çizile!

2.

çocukluğuma saplanmış acılarla biçimlendim

gözleri oyulmuş kedilerdi ilkgençliğimde dostlarım

gençliğim mi, sormayın: bir tûfan ortasıydı

sonrasında azınlık halklar gibi kanadım

sen neymişsin ey ömrüm, yedi-belâlım!

3.

herkesin takım elbisesi, kravatı var

ama, çoğu kişinin şiirselliği yok

benim sivil itaatsizliğim bu nedenledir

bu nedenle yarılıyor yer, yıkılıyor gök

sen neymişsin ey ömrüm, hadi beni sök!

4.

yaşlandım ya, duygulandıkça ufalıyorum

düşündükçe içimde yılankavi titreşimler

daha daha berkitiyor şanssızlığımı

anlaşıldı: bu ömür burada biter

sen neymişsin ey ömrüm: nelere bedel!

(*): Bir Nokta, Aralık 2011, Sayı 119