Sen Öğret

Hadi indir duvağını duyguların,
Sevmeyi sen öğret bana,
İçerken gözlerimden özlemini,
Sür çatlak dudaklarıma bir parça göz nemi.

Öyle bakma yüzüme, olmadı hiç kaprisim,
Biraz hüzün, biraz gam, hasret oldu habisim.

Ey sen! Çorak toprağın oğlu,
Biliyorum ha geldin, ha geleceksin...
Nasıl sevilir sevgili, öğreteceksin.

Takacaksın kalbimi kirpiğinin okuna,
Çaresiz düşeceğim düşlerinin koynuna,
Şafağa dek izini süreceğim, gelmişin, geçmişin,
Dokuna, dokuna...