Sen Öğret

Bir yolculuk var yine benden bana
Elimde buket buket bir ayrılık
Ayrılığa kurulmuş meğer aşkımız
Yalnızlık uyandırdı beni rüyamdan
Ruhum ilmek ilmek çözülüyor
Cümlelerde s/aklanıyor yangınım
Dilimin ucunu dağlıyor kelimeler
Kirpik uçlarımda matemler biriktiriyorum sana
Yokluğun doluyor kül tablasına



Ömür kayan bir yıldız
Günler kör ebe
Çakılı kalmış bir türkü dilimde
Harlıyorum unutulmuş anıları şiirlerimle
Azrail ilk masajını yapıyor göğsüme usulca
Bilmiyorum kaç kadeh kırıldı avuçlarımda
Gecelere bandığım şiirlerle zehirliyorum ruhumu



Hayattı senin kokunla uyanmak
Ağlaması elinden alınmış bir çocuk gibiyim şimdi
Kalemimin ucunda kekeme kelimeler
Baharlarda bile yaprak döküyor şiirlerim
Mendebur fısıltılar düşüyor gecenin rahmine
Salıverdim artık aklımın iplerini
Hıçkırıklar t/ş/aşkın
Dudaklarımda bir dua bükülmüş elif elif
Nârı b/aşka y/akıyormuş sensiz gecelerin
Ey yar sen öğret bana
Nasıl vazgeçilir sevmekten?