Sen Öğrettin Bana Susmaları

Gönlümün gurbetinde günsüz bir pencereyim,
Yırtılmış bir perdede gülen gözlerin
Aşkın hoyrat teninden sıyrılıyor bedenim,
Çözülemeyecek bir düğümdür yüreğin

Ruhumun çilehanesinde dudağımda asi bir uçuk
Öyküsü tamlanmış bir içlenişin rahmindeyim
Kalbimin sehpasında bir gül hıçkırığı
Ritimsiz acıların güvertesinde seni beklemekteyim

Hangi kavuşma mevsimlerine çağırıyorsun beni
Hangi düşün tuşlarında yitirdin aşk şiirlerimi
Tövbeli ayrılıkların yataklarındayım ben
Gel gör gövdemin binlere yarılışını

Su delirsin rivayeti meçhul yazgılardan
Çaput bağlasın aşksız kadınlar yazgıma
Keder çizgilerimin faylarını süpürsün rüzgâr
Günahın koynundan çek al seven yüreğimi

Ben seni ummanlarda da sararım acılarla
Islak bir mektup gönderdim uzak yurduna
Gel yar sevdanı gövdemin katmanından ayıkla
Esirgeme sevini çürüyorum bekleyiş sehpasında

Sen öğrettin bana susmaları, iste cürümün olayım
Bu korku imparatorluğunda ben ateşlerine atılayım
Siyah geceler biriktirdim sana, sevişlerinle yorulayım
Bütün harfler seni, aşkı anlatır, dile mezar taşın olayım