SEN OKURSUN, BEN YAZAN

Sen okursun, ben yazan

Yazdığımdan sana ne

Kalemim ince uçlu

Al renginden sana ne

Sana dedim, yârenim

Nedir sendeki kuşku

Ekşitme gül yüzünü

Yazmak bende bir coşku

Gönlüm bugün buruktur

Nazın beni ürkütür

Sana sığındım güzel

Vahı bana unutur

Varsın essin fırtına

Ben kapına dayandım

Ver elini elime

Sonra deme ben yandım

Güzel bana gücenme

Gel biraz bana sabret

Kalem, defter tutkumdur

Beni böyle kabul et

Ah aman eller desin

Desinler yâr küsmiyor

Yazdığımda sen varsın

Yürek sensiz olmuyor

Âlemde beni duysun

Ben yazarak gülerim

Kalemim dağlar aşar

Gitsem sana dönerim

Mehmet Çobanoğlu

20.12.2025

İstanbul

Resim alıntı