Sen Olmadı/n Hiçbirşey...

Bir kuş cıvıltısı yalnızlığımı aldı benden
rüzgârlar getirdi kokunu, bende kalanları aldı.
yeminini bozmuş martılar, yine gitti gemilerin ardından, çığlık çığlığa
sana benzettim, giden her şeyi.
Güneşe sordum, gölgenden başka hiçbir şeyin kalmadığını söyledi.
Geceyle ağladım, yıldızlarla şarkılar söyledik
dalgalarla dans ettik.
olmadı
olmadı
sen olmadı/n..hiçbir şey
Sen olmadı/n...
Kaç sabah kahvaltısız yaktım sigarımı.
Bilmiyorum bu ayna neden hep hüzünlü
gözlerime acımı kaçmış.
Tarifi olmayan adımlar atıyorum
ne koşuyorum nede yürüyorum
sadece solumda bir sancı
boğazımda buğulu bir sıcaklık
ağlamayı unuttum sanırım.
Sana benzettim gözyaşlarımı
usulca dayadım sırtımı, odamın duvarına
Kaç zaman oldu unuttum; evdeki tavana anlamsız bakmayalı.
Boş bakışlarımın verdiği acıyı içtim,
sen olmadı/n h/içbirşey
sen olmadı/n...
Utanıyorum sana dair ne varsa, silemediğim
tenimde asılı duran
kirpiklerimde düşmekte olan
sana dair ne varsa
Utanıyorum...
Ah bil/sen çok utanıyorum...