Sen Olmalıydın!!ben Oldum..

Sabahın ilk ışıklarıydı!
Gözümü sensiz ilk güne açıyordum,
Ayrılık zaferini,anılarla kutluyordu
Gözümü diktim saate,hüzünlü işliyordu
Akrep ben,yelkovan sen olmuşsun
Üst üste gelsekde değemiyorduk birbirimize
Saniyenin üzerine ayrılık oturmuş
Etrafımızda dönüyordu!
Kaderin zafer turumuydu,
Yoksa!
Senin gönlündeki,sessiz mutlulukmu!
Bilmiyorum!

Yan yanayken,zaman çok hızlı gidiyordu
Ayrılıkmı çağırıyordu bilmem!
Ayrıldık ya,zamanı birileri çağırsın
Gitmiyor hiç!duruyor sensizliğin üzerinde
Islık çalıyor sürekli,
Kavak yellerinin son bestesini yapıyor
Uzun uzun dinliyorum,bitmiyor
Kader bana,sensizlik müzikalimi hazırlıyor!
Kum fırtınasının eşliğinde
Bütün bedenime,saçlarımın diplerine kadar
Savurmak mı istiyor sensizliği!
Bilmiyorum!

Senin gönül mahkemen
Süresiz mahkum etti beni,sensizliğe
Ve dosyayı kapadı!tozlu rafların derinlerine doğru

Yolcu oldum,bavulumu alıp,sürgün yerime
Bütün heryer karanlık burada
Ay nereden doğar bilirmisin?
Kızıl akşamların önünde
Yada puslu bir sabahın güneşi
Ne kadar aydınlatırki günümü
Yorulmadım ağlamaktan,sensizliğe ağlıyorum
Yorulursam,hayat beni süresiz mahkum etsin öteki aleme
Kahverengi kazağın vardı üzerinde
En son yanımdan giderken..
Kışlıklarını kaldırdın mı
Baharın göz kırptığını buradan hissediyorum
Leylak kokulu bakışlarınla yürü yine yollarda
Aklına düşersemde sakın izimi arama
Ben süresiz mahkum oldum sensizliğe
Parmaklıklar batar gözlerine
Bir yas daha düşer içime sonra
Benim için ağlama!
Benim gibi olma..
Dişlerimi sıkıyorum,ellerimin titremesini alsın diye
Sakal gibi büyüyor yüzümde hasretin
Elimi atsam pürüz oluyor
En son öptüğün yere
Ayaklarımada kızıyorum,titremeyin diyorum
Sanki bütün vücudum sensizliğin yasını tutuyor
Sağlam basın adımlarınızı diyorum ayaklarıma
Dinlemiyorlar hiç!en son seninle yürümüşlerdi
Mutlulardı,şimdi,mutsuzlukta volta atmak istemiyorlar
Yavaş yavaşta olsada zaman yine ilerliyor
Kızıl hasretinin üzrene doğru
Bütün,nemli duvarladan sevdam akıyor
Yatağıma yatıyorum,kokun yok
Sarılsam diyorum hayaline
Duvarlardan akan sevdama saplanıp kalmışsın
Hayalin bile yaklaşamıyor bana
Bir karanlık,bir ayrılık ve kalemim
Benden çok ağlıyorlar ikimize
Uzun uzun düşünüp bir cıkar yol bulamıyorum
Her ne düşerse aklıma,bilmiyorum diyorum
Gözlerin geliyor önce,sonra saçların
Ve sonra bütün bedenin doğu veriyor gözlerimin önüne
İşte o zaman biliyorum,
Cezama inat,seni seviyorum!
Umutsuzda olsam bekliyorum
Ayrılğa sürgün eden gönül mahkemen
Bir af çıkarırmı,diyorum
Aslında!
Ayrılığa sürgün sen,af çıkaracak olan ben olmalıydım
Hakkımı sonu kadar helal ediyorum..
YAZAR_DEMODERN