Sen Olmazsan

Canıma can, kanıma kansın sen efsun gözlüm.
Sen olmazsan ne canın kıymeti kalır ne de aldığım nefesin.
Sen olmazsan yüreğim öksüz kalır. gözlerim fersiz.
Sen olmazsan bir virâneye döner hayatım, bense bir divâneye dönerim.
Sen olmazsan gönlümde, sönen umut ışığıyla birlikte ben de sönerim.
Sen olmazsan yaşayamam demeyeceğim. Yaşarım ama nasıl?
Meczûb mu olurum yoksa Leylâ'sına ulaşma ümidi kalmayan, umudu olmayan bir Mecnûn mu olurum?
Sen olmazsan kimin için, kimin arkasından akar gözyaşalrım?
Sen olmazsan kimin yolunu beklerken tatlılaşır telâşlarım?
Sen olmazsan kim dua eder benim için Üstâz'ın huzurunda?
Sen olmazsan kim olabilir böylesine sevdânın, aşkın şuurunda?
Sen olmazsan hayatın, dünyanın hattâ rüyânın tadı mı kalır?
Sen olmazsan bu aciz mi kalır adı mı kalır?
Sen olmazsan vuslat ümidiyle kurulan hayâller olur mu hiç?
Sen olmazsan umuda, geleceğe uzanan eller olur mu hiç?
Sen olmazsan kalır mı kalpte vuslat neşesi?
Sen olmazsan inci tanem kalbi kaplamaz mı yalnızlık endişesi?
Sen hep ol olur mu?
Sen sevdâ çağlayanı ol gönlüme dol olur mu?