Sen Sevmedin

duygularımın çıkmazında yine kaldım tek başıma.
Ağzım kulaklarım da ayaklarım yere basmazken değil
Keşke şimdi yanımda olsaydın.
Başımı omzuna koyup saatlerce ağlasaydım.
sonra sen ellerinle göz yaşlarımı silseydin,
başımı okşayıp bana sıkıca sarılsaydın.
defalarca yoktan yere kırdığın kalbimi toparlasaydın.
ama imkansız bu isteklerim
bu aşkta seni seviyorum demekten başka bir şey yapmadın
çözümsüz sorularımın çözümü olmayı hiç denedin mi?
Gecemin karanlığın da hiç aydınlığım oldun mu?
parladın mı gecelerimde?
yollarında gözlerim, aklında düşün oldum mu hiç?
göz yaşlarımda ölüp, gülüşlerimde doğdun mu?
bu aşkta seni seviyorum demekten başka bir şey yaptın mı?
işte bu demek oluyor ki sen hiç sevmedin...
ya kendini kandırdın seviyorum diye
ya da beni...
keşke bu yüreği yaralamasaydın
kanatmasaydın.
belki bu açtığın yara beni ben yapacak
belki büyütecek
belki de beni küstürecek
yaşadığım ve yaşayamadıklarıma
ama yinede seni sevecek...