Sen Şiirimi
Sen şiirimi
Yazabildiğinde
Ancak vazgeçebilirim
Ne acının
İnce korkusu
Ne umutsuzluğun
Bıkkınlığı
Ne sevincin coşkusu
Ne çarpık sözüm
Ne kurumuş
Yazım bahara ulaşmadan
Gelse de 
Güzüm
Yinede vazgeçmem
Hüznü  bana kalsın
Sevinci sizin
Dönsem de deliye
Tıksalar dört tarafı
Kapalı deliğe
Bulur çıkarırım
güzelin sevincini
bitmedi sözüm
Anlamasan  da
Ne çıkar  özüm
Dinse yüreğimin
Atışı
Yaşasam ben de
Tüm insanlar gibi
O doğal kaçışı
Kurusa kanım 
Yanmasa artık canım
Yine de vazgeçmem 
Vazgeçemem...


İnsan değerlerinden vazgeçtiği an yenilir ve kaybeder
Bunun için tek çıkar yol "vazgeçmemektir"
Umutlarımız ve değerlerimiz için
Muhabbetle kalın