Sen Şiirimi
Sen şiirimi
Yazabildiğinde
Ancak vazgeçebilirim
Ne acının
İnce korkusu
Ne umutsuzluğun
Bıkkınlığı
Ne sevincin coşkusu
Ne çarpık sözüm
Ne kurumuş
Yazım bahara ulaşmadan
Gelse de
Güzüm
Yinede vazgeçmem
Hüznü bana kalsın
Sevinci sizin
Dönsem de deliye
Tıksalar dört tarafı
Kapalı deliğe
Bulur çıkarırım
güzelin sevincini
bitmedi sözüm
Anlamasan da
Ne çıkar özüm
Dinse yüreğimin
Atışı
Yaşasam ben de
Tüm insanlar gibi
O doğal kaçışı
Kurusa kanım
Yanmasa artık canım
Yine de vazgeçmem
Vazgeçemem...
İnsan değerlerinden vazgeçtiği an yenilir ve kaybeder
Bunun için tek çıkar yol "vazgeçmemektir"
Umutlarımız ve değerlerimiz için
Muhabbetle kalın