Sen Uyurken

Hayatta en korktuğum şey;
Geç kalmaktı,
Geç almak
Ve
Pişman olmak.
Oysa hep derdim;
?asla pişman olacağın bir şey yapma,
yaptıysan da, pişman olma'
geç kaldım,
pişmanım.


Şimdi,
Bir kilo rakıya gömsem de kederimi,
fayda etmez.
fayda etmez şiirdeki ustalığım,
sazımdan koparıp, yollarına serdiğim ezgiler
fayda etmez.


uzak olmalıyım,
kaçabildiğim kadar kaçmalıyım senden,
kaçıyorum,
bilmediğim labirentlerde kayboluyorum,
kaçıyorum,
kaçıyorum,
kaçıyorum,
yollarında buluyorum sonra kendimi,
nereye gitsem,
nereye kaçsam,
bütün yollar sana çıkıyor.

Çaresiz ,
uzaktan bakıyorum sana
önünde bir tek ?yeni',
yanında
bir dilim ?beyaz'.
Çaresiz,
yaklaşıyorum sonra,
sessizce oturuyorum tam karşındaki sandalyeye,
bir kadeh te ben söylüyorum kendime,
sen şiirlerini okuyorsun,
ben de gözlerini.
görmüyorsun beni
ama gülümsüyorsun.
bir memleket oluşuyor gülümsediğinde yüzünde,
yüzüne bakıyorum,
tam orada uyumak istiyorum,
hiç uyanmamacasına.


Sonra;
sen dalıyorsun,
ben uyanıyorum.
sessizce kalkıp öpüyorum
gülümsediğinde yanağında oluşan çizgiden
ve
uzaklaşıyorum sarhoşluğumla.

Hayatta en korktuğum şey;
sessizce uzaklaşmaktı,
şimdi gidiyorum sessizce.


ha unutmadan,
eve dönerken ceplerine bak,
henüz yazmadığım birkaç şiir koymuştum
sen uyurken...


Hakan Can
16/08/09
İstanbul