Sen Uzak Bir Şehirdeyken

Sen uzak bir şehirdeyken

Adınla kol kola dolaştım yalnızlığımı

Dualar biriktirdim beyaz kelimeler koyup ellerime

Hep giydiğim siyah ceketimi attım

Zaten yakışmaz oldu sen yokken üzerime

Soylu bir özlemim var şimdi

Beni yoksul beni yoksun zannetme

Gözyaslarımı örten renkler buldum mağazalarda

Hem yağmurlar da eksik değil buralarda

Caddelere yeni adlar koymakla meşgulüm şimdilik

Sen uzak bir şehirdeyken

Sen uzak bir şehirdeyken

Hüzünler satın aldım ayların eylülünden

Yokluğun büyük geldi de kalbime

Küçük bir gemiden uzak bir yer ayırttım

Denizlere döke döke gideceğim acılarımı

Benim de bir yerim yurdum olmalı

Benim de uzak şehirlerim olmalı