Sen Varsın Ya

Suskunluğunu bozdu dilim
Aşka kızgındım
Aşka küskün

Kendimi mahkûm etmiştim hayallerime
Beni taşırdı bütün yalnızlıklar
Dal kımıldamazdı baharlarımda
Maviyi unutmuştu gökyüzü
Gözyaşı rengindeydi damlalar
Gönlüm gibiydi ellerim
Olabildiğince soğuk
Olabildiğince titrek
Olabildiğince yalnız

Gecelerin karası dostumdu şafaklara kadar
Güneş yalnızlığı dolardı gözlerime sonra
Yine üşürdü yanarken yüreğim

Mısralara dökerdim sahipsiz hasretimi
Seni beklerdim her yıldız ışığında
Gülümsemeni görürdü beynim
Kulaklarım kahkahalarını
Ve ben hep kaçardım
Kendimden mi senden mi
Bilinmeyen bir denklemdi bu
Tek kaçış yerim
Tek kurtuluşum uykuydu

Suskunluğumu haykırırdım her sokak başında
Ben hep bana kalırdım
Sen seni bilmezken mısralarıma girdin
Hülyalarım oldun gözüm açık
Adını köşe bucak sakladım
Sen varsın ya
İnan, inan yüreğimi hatırladım...