Sen ve Gölgen

Sendin işte
uzandığımda tutabilecek kadar yakındın
Kayıp şehirlerdeki sessizliğinde boğuldu seviler
Kaçışlarının sebebi oldu yalnızlık !
Sevgi korkularda başladı
Her haykırışta söz oldu yaşlar

Sendin işte
Burcu burcu serdin yollarına öfke düğümlerini
Üstüne basıp geçmedik mi seninle ?
Kimsesizliğinde mühürlemedik mi geceyi ?
Dünlerin yalanlarını anlatmadık mı maviye ?


Yağmurda kaybettim seni
Bulutlar inledi ardından
Kapı arasında kalmış gölgeler
Anlamsızlık doğmuş mumya kalplere
Yalnızlık tek dostmuş
Gözyaşıymış en sadık sevgili
Ve en güzel türkü yalan olmuş dillerde



Çığlıklarım sana yüreğim
Sevmeyi bilemedin
Korkularına yenik düştün
Cesurdu gölgen
Gölgeye eşlik edemedi beden


Hayatın cilvesi seninle/de oynaştı
Savaşamadın kahramanı olmadın gölgenin
Dünü bu/güne
Bu/günü düne teslim ettin
Şimdi çek kartını sun yüreğini
Kimsesizliğe