Sen Ve Senden Düşerdi Geceye Ay

Sen ve senden düşerdi geceye ay
Işığıyla bir ulak yetiştirirdi rüzgarlarda
Savrulurdu yaprak aralarında tozları
Sahipsiz topraklarında atlar koştururduk.

Yalın kırların papatyaların da severdik biz.
Yalan güllerin dikenlerine kanmadan.
Yaban bir hayale koşardı topuklarımız.
Bakışı bahar,nefesi bahar,dokunuşu bahardı.

En son okunacak kitabın arasında solan,
Papatya kokusuydu saçları mesela.
Baksan bakılası sarsan sarılasıydı kalbi.
Buzdan kesme kışların,çöl sıcağıydık biz.