Sen Yokken

Zamansız uyandım senli düşlerden;
Açıp kapamam bir oldu
Issız bir mavinin perişanlığı var üstümde
Nefesimi almışlar elimden sanki.
Ayın dünya ile hikâyesi gibi
Gözümün önündesin ama ulaşamayacağım yerdesin.
Tenimde hafif bir ürperti var,
Gözlerimde korkunun en büyüğü,
Ne zormuş meğer aşk,
Ne zormuş meğer sevdiğini yanında görmek.
Sensiz yaşıyorum hayatı,
Sensiz nefes almaya çalışıyorum.
Dün sessiz geminin rotasındayım,
Nereye gideceğimi bilmeden,
Öylece ıssız mavide ilerliyorum.
Sensizim karşımda yalancı masallar,
Ne sevdiği belli ne sevmediği.