Sen Yoksun

Yağmur yağıyor şehre
Pek hoş toprak kokusu
Sen yoksun
Ve rüzgâr esiyor sevdiğin gibi
Çiçekler bahara hazırlanıyor
Camlarda mutluluk telaşı
Bütün lambalar yanıyor
Sen yoksun...

Başımı sokacak bir ev
Artık bir işim var
Eşim, dostum, akrabam
Arkadaşım var
Cisme döndü senden sonra
Bütün hayallerim
Ve bir umudu sıkıca tutuyor
Ellerim
Fakat sen yoksun...

Neye baksam o yüzden eksik
Neye dokunsam soğuk
Gece yarısı saymam
Bütün uzak yıldızları
Bütün şehri dolaşmam
Bir ayak izi arar gibi
Yalnızlığımdan...

Hani baktığında yüzüme
Diniyordu ya tüm sancılarım
Garipliğim
Fakirliğim
Yırtık pabuçlarım kayboluyordu ya biran
Yeniden arıyor insan
Bir gözün aydınlığına kurulan sarayı

Kim bilir sende uydun havasına
Bu cebe sıkışan hayatın
Ve unuttun bir şiirin saflığını
Dudaklarımda
Şimdi yüzüne baktığın
Elinden tuttuğun kim
Adını kar tanesinde
Sevdiğim

Bu gece bir başka parlak ay
Bu gece yakamozlar düğünde
Kaldırımlar daha sıcak
Üsküdar sahilinde
Her oltadan bir aşk çıkıyor
Ahh!
Bir tek sen yoksun...