Sen Yoksun

İlkbaharda aradım seni

Arıda Çiçek’te sen yoksun

Suya yazdım güzel ismini

Şiirde, mısrada sen yoksun

Uğruna yanan gönüller senin

Saatler vakitler ömürler senin

Hayat treninde vagonlar senin

Baktım, içlerinde sen yoksun

Aradım durdum seni dillerde

Rastladım izine geçtiğin illerde

Çiçekler açmış yürüdüğün yollarda

Suyunda, toprağında sen yoksun

Avare olmuş seni arayan kuşlar

Gelirsin diye dize gelmiş yokuşlar

Semaya açılmış nasırlı avuçlar

Edilen dualarda sen yoksun

Tabiatın manzaram seyret senin

Aldığım her nefesim elbet senin

Misk kokan bu cennet senin

Girdim baktım, sen yoksun