Sen Yoksun Diye

Bu akşam ölümü ciğerlerime çekim, nefret soludum inceden.
Şimdi sen yoksun diye, ağıt yaktım kurumuş yapraklarıma,
Döneceksin bir gün diye, güller serdim gönlümün odalarına,
Dön desem, sen yüzünü çevirip bir gülsen, kalbimde açan gül, sen
Gün görmez gözlerim ağlamaklı yine ,
Silsen sen, en karanlık yanlarımı, damlarken gözlerimden
Acıtırmıydı hiç bu kadar ayrılık derinden
Kanatırmıydı en derin yaralarımı tekrar,
Korkular bu kadar yakınmıydı bana, sen buralarda yokken
Yoksa içimdemiydi yaralarım, korkularım ve en derin kederlerim,
Sen yoksun diye ben yureğimdeki odaları yaktım.

Kederim ne bir damla göz yaşıdır dökeyim,
Ne hayallerdir vazgeçeyim.
Dudaklarımda hala gecmez teninin tadı
Tadı damağımdadır gözümdeki hayalinin.
Yangınlarım büyüktür sığmaz yüreğime
Tabutlardan büyüktür sığmaz yüreğim
Geçmesin, kalsın seninle iken zaman, kalsın yerinde
Yerinde huzurlu ise kalsın, gitmesin bir yere yağmurlar
Ben bu akşam ölümü ciğerlerime doldurdum
Nefret soludum, her nefesimde.
Sen yoksun diye, ben aklımdaki hatıraları yaktım.

Hüzünlü şarkılarda aradım gözlerini
Bulduğum sadece silik silüetindi geriye kalan
Duy sesini haykırışlarımın, yalvarışlarımın
Sen yokken yüreğimde yıldızların parlayası yok
Bir duy sesimi dinle içten içe yanışlarımı
Yok olurken için için haykırışlarımı
Bir sonbahar sabahı rüzgarları çektim yüreğime
Ölümü soludum derin, derin tıpkı gözlerin gibi
Okayanus yeşili derin gözlerin gibi
Sen yoksun diye ben bir şehri içindeyken yaktim...