Sen Yoktun Aşkım....

Ben yine gün batımında'ydım
sonsuzuna uzandığım hayallerin
yol çatımında.
çoban yıldızı yine orda'ydı
dolunay orda.
karıncalar uykuya dalmıştı o an
circir böceği oldu orkestram
solo'ydu proğram
tek başıma..

her zaman ki yerdeydim yine
gözlerim kapalı başladım dansa
bulutları seripte ayaklarıma
nefesin değdi dudaklarıma
kulaklarımda şarkımız vardı
seni anlattı her nota,
her nokta sana sustu.
uçtum yine aşkım
sana uçtum
sen yoktun...

gökkuşağı sarmıştı uzak tepeleri
epeyice oturmuştun sen orda.
seyretmiştim gözlerimin ucuyla
yüreğim avucumda.
sor istersen mavi göğe, titrerdi
seni isterdi yerde ki duman
surda ki rüzgar.
tufanım koptu.. off aman, aman
yoktun yanımda
ben koptum...

ordaydı seher, ordaydı tan bu sabah
bekledi kalbim hep sana atan.
geceyi kopardım tutam tutam
şafak gördü hallerimi
gün ışıladı üstüme.
güneşim sana dönmüştü
sel yürümüştü gözlerimden
özlerimden beni döktüm
yoktun aşkım,
sen yoktun..
ben koptum deli tufan
ölümü öptüm,
öldüm aşkım,
gömüldüm....