Sen Yoktun Başrollerde Hep Ben
koptu fırtına, döndü gök griye
yaklaştı seyirci, girdi içime
sesin çınladı yeryüzünde
ses yoktu
vurdu hüznün gölgesi sahneye
sen yoktun, başrollerde hep ben
bunca zamandır ayrı mıydık seninle
sevgimiz bir hikaye miydi sadece
film dönüyor gündüz gece
hikaye yoktu
film sahnesi dedikleri sevgi dilenciliğimdi
sen yoktun, başrollerde hep ben
ışık vardı, hasret parçalandı
gökyüzüm darmadağındı
kırmızı halılarda topuklarım kırık
kopmuş gitar telinde ayrılık
sen yoktun, başrollerde hep ben
sen yoktun bunca zamandır
tüm başrolleri ben oynadım
kanım dondu, sana yanaşamadım
sevgi istedim kuru ekmekti verdiğin
tüm başroller benimdi
hasılatı büyük seyircisi niteliksiz
bnmde bi bestem vardı aklıma o geldi şiirini okurken
bedenimde sevgisizlik dolu bir koku tek kişilik kalabalığın başrol oyuncusu...
kalemine sağlık