Sen Yoktun,hayalinse Her Yerde Vardı

Yürüyüşdeydim,
Bayağı yürümüş ,
Birazda yorulmuştum.
Dinlenmek için parka geçtim,
Park çok güzeldi.
Bir banka geçerek oturdum.
Yanıma yakın yerde kimseler yoktu.
Uzakta bir bankta üç kişi oturuyordu.
Hafif esen bir rüzgar,
Yükselerek şelale şeklinde havuza dökülen sular,
Havayı serinletiyor,
Hücreler geçen bir ferahlık veriyordu.
Daldım tüm güzelliklere,
Onlardan başka bana yakın yoktu.
Gözlerimi onlardan ayıramıyordum.

Rüzgar efil efil esiyor,
Uzaklardan bana özlemler getiriyor,
Özlem tüm hücrelere yayılıyor,
Beni benden alıp uzaklara götürüyordu.
Rüzgar estikçe ağaçları ince dalları sallanıyor,
Yapraklar hışıldıyordu.
Çiçekler tüm güzellikleriyle,
Melil melil bakıyordu gözlerime.
Yine özlem yayılmış damarlarıma,
İçim özlemle sarılmış ,
Yine seni tüm yüreğimle düşünüyordum.
Bu özlemler neden bana böyle sarılmış,
Geçmek nedir, bilmiyordu.
Sanki esiri olmuş gibi peşimi,
Her nerede olsamda beni bırakmıyordu.

Bu güzelliklere kapılmış,
Seni düşünüyordum,
Yine sen vardın kalbimde, her yerde,
Bu ağaçlarda, uçan kuşlarda,
Yükselerek havuza dökülen,
Su damlacıklarında...
İsyanla kaplandı ruhum,
Gözyaşlarım sensiz akıyordu.
Çevremdeki tüm güzellikler beni anlıyor gibiydi.
Onlar beni anlayan,
En yakın arkadaşım olmuşlardı.
Çiçekler renk değiştiriyor,bana gülümsüyor,
Rüzgar özlemler getiriyor,
Mis gibi kokular yayıyordu.
Beni anlıyor gibiydiler.
Yalnız sen yoktun yanımda,
Hayalinse tüm güzelliklerde vardı!