Sendeki Bahar B/aşka Ç/ağlıyor Gülüm
Şiir yazmak aklına geldiğinde
baktığım suların sesi çağlar
gökyüzü mavili görünürken sen başka çağlarsın gülüm
suya taşa konan kuşlar gelir s/aklımda
hatırlanır anılardan kalan yaşanmamış düşlerin
bir güzelin bakışlarına
o kış günün soğuğunda bülbüle döner dili lal olan b/akışlarım
özgürlüğe susayan bir diberin aşkında
nesime dolan ağzımı açmayan sözcüklerin hatırına
uzak bir gülün hasreti düşer saklıma gelir gözlerin b/akışı
alev gibi yürek yanan düşlere kaldıkça
yormuyor yaşamın kanalları
hele birde düşsen ellerin ucuyla çıkmaya çalıştığın sularda
kan izleri göz yaşım olur
hasret türküsü çalınsa
yine geçmiyor günler seni özlerken
bir bilsen ki dağların karı erimez
hasretim yazbaharı kalır içimdeki közün sırına
kimseler bilmez gülün gönüle ç/aldığını
ve sırına ermeyen gönül çalan sazın telini
uçan kuşlar sesiyle uçtular başka diyarların baharına
bende zamansız gönüle koşuyorum
sendeki bahar başka çağlıyorken
gülüm demeye dilim lal oluyor
her nefesimde
bir başka oluyorum seni hatırladıkça
sen ve ben kışı baharı yaşarken
gözlerin yaşıyla yağmurlar yağar sırımsıklam sarılır bedenlerimiz
mavili gökyüzüne bakarken susar gözlerimiz
hasret türküsü çalıyor
gözyaşın yağmuruyla doluyor bendeki sensizliğin
sendeki bahar başka d/ağlıyor..
gülüm
01*02*14