Senden Hiç Gitmedim

Ben senden hiç gitmedim, gidemedim.
Kalbim de yaşattım seni, sadece sen vardın, senden başkası hiç olmadı.
Her atışında daha çok sevdim seni, her atışında daha çok sevdim içinde sen olduğun için yaşamayı.
Hiç değişmedi yerin, değişemezdi bilirdin.
Öyle çok severdim ki seni, adını duyduğum her an heyecandan dilim tutulurdu.

Ben senden hiç gitmedim, gidemedim.
Gözlerimde hep sen vardın, nereye baksam sen çıkıyordun karşıma, kimse baksam seni görürdüm, hangi düşe dalsam hangi hayale dalsam yine sen olurdun.

Ben senden hiç gitmedim, gidemedim.
Aklımda yaşattım yaşanan her şeyi, aklımda tuttum sevdiğin renkleri, sevdiğin filmleri, sevdiğin ve hatta sevmediğin, sana ait her şeyi.

Ben senden hiç gitmedim, gidemedim.
Yazdığım her şiirde sen olurdun, mısralarımı süslerdi bakışların, ahengi olurdu gözlerin.
Öznesi olurdu gülüşlerin, yüklemi olurdu gamzelerin, sen hep akışını değiştirirdin hayatın.

Ben senden hiç gitmedim, gidemedim.
Bir kaç defa denedim gitmeyi, aklım ile kalbim savaştı, biri unu dedikçe biri çok sevdi, savaşı kazanan hep kalbim oldu.

Ben senden hiç gitmedim, gidemedim.
Sensiz eksik kalırdım bilirdim, kalbimde sen, gözlerimde sen, düşlerimde sen olmadığın da eksik kalırdım, öznesiz yüklemsiz bir şiir gibi, anlamsız bir şarkı gibi, parçası kaybolmuş puzzle gibi, hiçbir şey ifade etmezdim. Öyle sıradan, öyle sade öyle bom boş.

Ben hep sende kaldım, senden ne öncesi ne sonrası oldu.
Ben senden hiç gitmedim, gidemedim.
Kalbimde sen,
Gözlerimde sen,
Aklımda sen,
Şiirlerde, şarkılarda sen,
Gecelerde gündüzlerde sen oldun, sen hayattın, ve ben hayatın bir parçası.