Senden Sonra Mekânsız Olur Zaman

Neye yarar ki akşamın ensestliğinde
Ufka paralel yatan gölge
Işığın uykusuna kanmışsa yitik nefes

Muzdarip aldanış
Daha çok uslamlama

Uzanıp sesine dokun sesim geldiğinde

Bakışın kadar uzak
Soğuk
Ellerine sindiğinde
Sin
Kıvrımı
Toprak ilişince tin
- Kalbimdir mühür -
Suskun muştu
Bırak düşünsün bin kere

Ayaklarında isimsiz ölülerin
Ezber bozan gövdesiyle

Irmakları yıkar kutsandığı dua
Ateş dağlanır haresine
Hangi bedensiz dokunsa tenine
Soğuk aldanıştır
Işık susar dilinde
İşte o an bir ceylan iliklerimde irkilir
Mesken kurar hafızı olmayan ölümlere

Sarmalanmış havı düşünce boynuna
Dokunma tarih olsun
Evcil toynaklarında
Mecnunsuz bir dağ aşk dokununca doruklarına
O kâğıttan mumyalanmış sevda
Lotus bozgununda papirüs kokan
Ters kapatsan
Çöl yutar
Gelir gözlerine vaha
Bir sembol çizer
Heceye bölünmez
Tek kelime daha...

Yasak ilişkiyi yaşar gece gün ile
Kollarında solgun bir bahar yığılır
Nefes nefes
İki dargın kirpik
Kımıldatır buzdan çözülmüş gibi damlaları
Yağar içten içe
İçli bir ses olur dokunur sensizliğime

Sessiz geçen son gece

Ufka ayrık
Karanlık hırsı sinmiş kafes aralığına
Esaretin kalınca soğuk koynunda
Birleştiği noktada gece ve gündüz
Neresini çevirsen aynı
Daire
Zaman kavramsızlığın utancında

Ne gece
Ne gündüz
Kalır

Sen gidince...