Senhane

Seni nelere benzetmedim ki;
Şimdi de evimsin
Dev gözlerinle her köşesinde

Kapımsın önce
Papatya ve gelincik dolu bir bahçeye açılan
Papatya sarı gelincik kırmızı
Ki renkler gönül verdiklerimiz

Duvarlarısın hayatımın
Beni ayakta tutan, hep başı dik
Lakin tutunamam sana çok düzsün ve net

Pencerelerim bir de
Sana baktıkça cama yağan kar gibi
romantik
Senini buğuna "S" çizmek gibi
dalgalı

Çatımsın herşeyin üstünde
Gökleri delecek gibi
sivri, delikanlı ve hırçın

Ama bacamsın her şeyden önce
İçin sıcak, dumanlı, gri
Dışın soğuk, sert
Senden çıkan her duman tüter burnumda
Yüzlerce kilometre uzakta

Duman karartır sen gibi deği
Kokusu boğar sen gibi değil
Bana deki; elimi tut önümde eğil !
Bir kere değil bin kere ayaklarının altındaki toz benim.