Seni Ben...

Yıkık günlerin enkazından bakıyorum
Aydınlık yüzüme takamadılar rengini gecenin
Her köşebaşında kurşunlandı sevdam
Ben yaklaştıkca,uzağa saldılar seni
Habersizdiler dünyaya yayılan aşkımdan
Yok dedikleri anda ben hep vardım
Seni ben
Bir çeyrek kuru ekmeğin
Ve bir baş soğanın tadında sevdim...

Tutkunluğum başka tutkunluklara benzemedi
Gün geldi gözyaşlarımla beslendi şairliğim
Seni ben her gelecek yeni bir günün sabahında bekliyor bilirdim
Antika şehrin yıkık duvarlarında umut izleri aradım bir bir
Sensizliğin tozlarını kaldırdım kirpiklerimden
Işıl ışıl bakışlarımı durduramadı dünya
Seni ben
Emek yorgunu bir şiirin dizelerinde
Ve hiç söylenmemiş türkülerin sözlerinde sevdim...

19 Eylül 2010-Gebze